Bαρβάρα

ΒΑΡΒΑΡΑ

Θυμήσου Βαρβάρα
Έβρεχε ασταμάτητα στη Μπρέστ εκείνη την ημέρα
Και βάδιζες χαμογελαστή
Πανέμορφη ενθουσιασμένη μουσκεμένη
Κάτω από τη βροχή
Θυμήσου Βαρβάρα
Έβρεχε ασταμάτητα στη Μπρέστ
Και σε συνάντησα στην οδό Σιάμ
Χαμογελούσες
Κι’ εγώ χαμογελούσα επίσης
Θυμήσου Βαρβάρα
Εσύ που δε σε γνώριζα
Εσύ που δε με γνώριζες
Θυμήσου
Θυμήσου ωστόσο εκείνη τη μέρα
Μην ξεχνάς
Ένας άνδρας προφυλαγμένος κάτω από ένα πρόθυρο
Και φώναξε το όνομά σου
Βαρβάρα
Και έτρεξες σε αυτόν μες την βροχή
Μουσκεμένη ενθουσιασμένη πανέμορφη
Και ρίχτηκες στην αγκαλιά του
Θυμήσου αυτό Βαρβάρα
Και μη μου θυμώνεις που σου μιλώ στον ενικό
Μιλώ στον ενικό σε όλους αυτούς που αγαπώ
Ακόμα και αν δεν τους έχω δει παρά μια φορά μονάχα
Μιλώ στον ενικό σε όλους αυτούς που αγαπιούνται
Ακόμα και αν δεν τους γνωρίζω
Θυμήσου Βαρβάρα
Μην ξεχνάς
Αυτή τη φρόνιμη και ευτυχισμένη βροχή
Πάνω στο ευτυχισμένο σου πρόσωπο
Πάνω σε αυτή την ευτυχισμένη πόλη
Αυτή τη βροχή πάνω στη θάλασσα
Πάνω στον πολεμικό ναύσταθμο
Πάνω στο καράβι του Ουεσάντ
Ω Βαρβάρα
Τι μαλακία ο πόλεμος
Τι να έχεις γίνει τώρα
Κάτω από αυτή τη βροχή του σίδερου
Της φωτιάς του ατσαλιού του αίματος
Και εκείνος που σε έσφιγγε στην αγκαλιά του
Με έρωτα
Πέθανε χάθηκε ή ζει ακόμα
Ω Βαρβάρα
Βρέχει ασταμάτητα στη Μπρέστ
Όπως έβρεχε πριν

Μα δεν είναι πια το ίδιο και όλα είναι κατεστραμμένα
Είναι μία βροχή πένθους φοβερή και λυπημένη
Δεν είναι πια ούτε η καταιγίδα
Του σίδερου του χάλυβα του αίματος
Απλούστατα σύννεφα
Που ψοφάνε σαν σκυλιά
Σκυλιά που εξαφανίζονται
Στο ρεύμα του νερού πάνω στη Μπρέστ
Και θα σαπίσουν μακριά
Μακριά πολύ μακριά από τη Μπρέστ
Από την οποία δεν μένει τίποτα.

Ζακ Πρεβέρ Μετάφραση: Γιώργος Δαρσακλής.


Το ποίημα αυτό με το τίτλο BARBARA του Ζακ Πρεβέρ είναι ένα από τα καλύτερα αντιπολεμικά και ερωτικά ποιήματα της παγκόσμιας ποίησης, είναι γραμμένο για την καταστροφή της Μπρέστ, μετά από ανηλεή βομβαρδισμό από τους συμμάχους στο Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Ο Πρεβέρ αγαπά τη Βρετάνη, αγαπά τη Μπρέστ και υποφέρει να τη βλέπει κατεστραμμένη, σε στάχτες και χαλάσματα.
Βαρβάρα είναι το όνομα μιας άγνωστης, πανέμορφης γυναίκας, που προχωρεί χαμογελαστή μες τη βροχή, για να συναντήσει εκείνον που αγαπά.
Η Βαρβάρα αντιπροσωπεύει τη γυναίκα, τα νιάτα, την αθωότητα και τη δολοφονημένη ευτυχία «κάτω από αυτή τη βροχή του σίδερου, της φωτιάς, του ατσαλιού και του αίματος.» Άρχισαν οι βομβαρδισμοί. Είναι ο πόλεμος. Η Μπρέστ ισοπεδώθηκε, όπως και η Γκουέρνικα, και η Χιροσίμα και η Γάζα σήμερα. Την αποστροφή του στο πόλεμο ο ποιητής την εκφράζει με το στίχο:
«Quelle connerie la guerre.» Δηλαδή, «Τι μαλακία ο πόλεμος.»
Συνοψίζοντας έτσι, μ’ αυτές τις τέσσερις λέξεις, τη καταστροφική και δολοφονική τρέλα του πολέμου.